De TIJDSRUPS
“het dessin-essay of dessay verheft zich uit het ontoonbare als een mixtuur van grafiek & kletskoek, een crossover van filosofie & ambachtelijke kunstjes, een anorganisch samenvloeien van stoffig grafiet & behaarlakte houtskool met fragiele digitale verzinksels, bestanden des middags tijdens de kletspauze of zonder voorwendsels tijdens de werkuren ingescand door vraatzuchtige netwerkgeesten, lezers (read Hers? i did!) met de snelheid van het licht in de ogen…”
dv, The Day My Muse Got Into SUSE. The Blast Empire IV. UntsoweiterPress 2024, scr. 824
1. Woord – Letter – Lijn: de glijbaan naar het imaginaire Tijdsrupssnoetje
je* hebt het woord & daarvan de logos, een soort dubbelslaande tong, uitmondend in gebazel of in Montaigne. Het woord verstrikt andere woorden & maakt zo de auteur.
je hebt de letters daarin of daar los van: beladen tekens, coderende digits – middels limietwaarden de scheidende containers van klanken, maar ook actieve klankgeneratoren.
à lá fois, de letters beduiden geen zijn, hun zijn is een neuraal bijproduct van het voortdurend oscilleren tussen states die zij in de waarnemingsprocessen teweegbrengen, ze floepen aan-uit naargelang de flow)
de letters zijn ook lijnresten, tracées in het oneindige veld van (vlucht)lijnpotenties, overbeladen met het exces van de kapitale cultuur in het design, de typografische hoogstandjes die het teken als niet-teken verabsoluteren, het verheffen tot een koerswaarde, er een autonoom netwerkend vormenrijk van maken dat zich van de betekenis wil losmaken, een eigen spiraal bestendigen in de eigen merde, de betekenisafval die zich ophoopt bij het verkappen van de analoge stroom, de aeternele roofbouw van het humane op het Reële, het waarnemingsvoedselslabberen van de hongerige geketende.
niet langer wil mee-werken de Man, de esthetische redderszeeën van de abstractie induiken wil Hij, vrij van het (ver)zwijgen, zo o O droomt & rukt uit het Niets de Nieuwste Man zich een Tijdszaadje, met een hoogst merkwaardige vlottende vertaling van d’ aloude genderorde:
het hanteren van de ‘diepere’ broncode wordt het mannelijke voorrecht, hij zal in de Ondergrond, tijdens de zwoele zomerCodeKampen de nieuwste parelen aan de kroon van het netwerk opvissen, opblinken & afkuisen & de kale parels in nieuwste spaghetticodevestjes of groenige algo´s inbreien: kortom ze als winstspuwende clusters in het bestaande kluwen inpassen.
af en toe is het knip- en Plakwerk een beetje verwijfd waaierig, maar kom: de Geforces van de video-adaptoren draaien op volle toeren. Of waren dat toch de koelelementen? Koel is het werken aan de Broncode alleszins, & de machinaties zijn extra viraal beveiligd, probeer als vrouw die hyperklotecode maar ’s te vatten!
de vrouw die zich vroeger mocht uitbloeden in de poëtische verzuchting onder een Bleke Maan, bij het RoeKOe RoekoE ROEkoeën van de Swarthiaanse Blanke Duiven, mag zich heden graag beperken tot de bovenliggende woordstrengels, het pomomoeras dat de Man haar Grondig Bespoten achterliet.
haar taken: het rustgevende tevoorschijn toveren van terdege geindexeerde WORD bestanden, het uitvoeren van efficiënte SeARCHes in het haar ten tool gestelde arCHIEF, het verwekken, opwekken en in de OPvoeding bestendigen van de Kapitale Illusie, de KI van het IK.
oofdloos vormt & kneedt zij Het Pluripatetische Hoofd van Grote Broer. zij brengt het Verloren Woord weerom in de wereld. wat zegt het Woord? het Woord zegt get Real, get Down & suck my dick!
als een inlegkruisje daarin bedraad bengelt de vrije Lijn, een naar het gerapporteerde Kuifjesdom toesneeuwende losbarsten van de Spleet van het Echte, het met onaanraakbare zuren door de encapsulerende Slijm bijtende opborrelen van de Werking zelf, het Spel van de Donkerende Vrije Grafiek, een traffikant in schifterrige schizosmoses, zich voos zuigende neten en andere parasitoire wildgroei, levensbestendigers die zich achter de blinde vlek van de walging verbergen kunnen. Eender hoe de Lijn zich slingert, het oog zal altijd naar de Dood deviëren, daardoor alleen kan zij zich verderzetten op de golven, de spasmen van de onstuitbare energieën.
in dat veld, de vroege rampaanstrijkerige jaren van de XXI-stilstanden, in die rozige verwikkelingen vóór het aanvatten van de Korst- & Kwelverwekkende Groote Droogte, tonen wij u thans de TIJDSRUPS, het vóórvlinderige groensel dat alle plaatsen aanvreet met haar tête auto-imagiste, een snoetje dat zichzelf bezielt
PLUG IN. HEB GEEN ARGWAAN (u wordt langs achter genomen – de Kust is Klaar)
* oofdletters verwijzen naar het verleden
