Je zoekt in vliezen, op het lillen van een tong(of waar je van de puntje puntje puntjesuitschuift in een oordeelsvorm) een parallellenoodbezweerder (nood, nood, nood), die met de moed en wanhoop der waanzinnigenin de ongekuiste hoekjes van de kamersdie je platwoont spiegelschilfers los wil weken, vuurbouwen, zee stoken en goud brouwen. Een wonderlijke wens, ik […]
[haakzang in traandichterssteek] I Waarom niet op een zaterdag: een sjokkende speedbootknikt en knipt het vijverwater door waarachterde vaalzwart berubberde, de meerman in paradetenuevoor zijn beparelmoerde paradetje de plakjes grijs de luchtinscheurt, zijn goudhuid meesterlijk ontplooiten schreeuwt en hebbetrots zijn stralen laatéénbenig langs de einder stromen. Hoe grieks niet en glad, hoe niet azuurblauw doorspekthet […]
Dat ene oog van je is bij herhalingvoor het nachtmassief geschapen,en vermoedelijk een eindeloze rijis het heelal daarin,van op elkaar gepakt dezelfdeon-aflijn-bare, duistere vormen, met de kleinste uitsparingweerspannig behoudenvoor het donkere beeldvan de gierig zwijgendemerel op het natte grasen de wolken met het kerkpleindaaronder. Ik hou daar nog jouw handje vasttot er wordt geknikkebolden onze […]
